Nezavisne i zavisne klauze
Nezavisne klauze mogu stajati samostalno, kao rečenica, dok zavisne moraju biti udružene sa nezavisnom klauzom.
Dvije nezavisne klauze mogu biti povezane sa:
- dopunskim veznikom (coordinating conjunction): Today is Tuesday and our papers are due Wednesday.
- veznim prilogom (conjunctive adverb): I need to study for my test; in fact I am going to the library now. (u ovom slučaju, korištena je i oznaka tačka-zarez (;) da se razdvoje dve klauze)
- odnosnim veznikom (correlative conjunction): George not only finished his paper on time, but he also got an A+.
- oznakom tačka-zarez (;): This is one of English classes; Shakespeare is my other.
- dvotačkom (ponekad): She received the assignment: it is to be turned in next Friday
Zavisne klauze mogu biti:
- pridjevske (adjective clauses)
- priloške (adverb clauses)
- imeničke (noun clauses)
- Pridjevske klauze opisuju imenice ili zamjenice, i skoro uvijek dolaze poslije imenica ili zamjenica. Većina pridjevskih klauza počinje sa: who, whom, which ili that. Ponekad se ove riječi ne moraju nalaziti u rečenici ali se podrazumijevaju.
The book that is on the floor should be returned to the library. (knjiga koja je na podu bi se trebala vratiti u biblioteku)
The bridge that collapsed in the winter storm will cost millions to replace. (most koji se srušio u zimskoj oluji će koštati milione za popravku)
My brother, who is an engineer, figured it out for me. (moj brat, koji je inženjer, je shvatio to za mene)
- Priloške klauze obično dopunjuju glagole i mogu se pojaviti bilo gdje u rečenici. Oni kažu zašto, gdje ili pod kojim uslovima se radnja odvijala. Za razliku od pridjevskih klauza, priloške klauze se često mogu pomjerati u rečenici. Npr:
When the timer rings, we know the cake is done. We know the cake is done when the timer rings.
Priloške klauze uvijek počinju sa zavisnim veznikom, koji uvodi klauzu i izražava njenu vezu sa ostatkom rečenice.
When the movie is over, we'll go downtown. John wanted to write a book because he had so much to say about the subject.
- Imeničke klauze nisu riječi koje dopunjuju druge riječi za razliku od pridjeva i priloga. U rečenici funkcioniraju kao subjekat, direktni objekat ili predloški objekat. Imenička klauza obično počinje sa: that, which, who, whoever, whomever, whose, what i whatsoever. Takođe, mogu počinjati i sa zavisnim veznicima: how, when, where, whether, why.
What he knows [subjekat] is no concern of mine.
Do you know what he knows [objekat]?
In fact, he wrote a book about what he had done over the years [objekat predloga].
Whoever wins the game will play in the tournament.
